AUGUIÑA
Érase unha vez unha gotiña de auga que caeu do ceo nunha tormenta. Separouse
das demais gotas e perdeuse. Auguiña buscaba un grupo de gotas para vivir con elas ou unha cidade ou
pobo, que, para as gotas, son lagoas ou charcos. Auguiña camiñaba pero non
atopaba nada. Necesitaba atopar algunha gota de auga ou se facía unha ondada de calor podería transformarse en vapor, que
son coma fantasmas para as gotas e invisibles aos seus ollos. Auguiña non
quería transformarse en vapor, entón debería atopar unha lagoa ou un charco preferiblemente
á sombra. Como non atopaba nada decidiu cavar no chan e facer o seu
propio fogar e así, cando chova, as demais gotas poderían vivir alí e formarían
unha gran edificación. Todos os días que chovía había novos veciños e o
charquiño acabou sendo unha gran lagoa. Auguiña era a presidenta, pero o máis
importante, é que era feliz. HugoA AUGA É VIDA
Había unha vez un rei moi avaro que non quería
gastar o diñeiro na auga así que a prohibiu.
-A min paréceme unha tolería gastar tanto diñeiro
na auga podendo beber outras cousas, podendo regar as plantas con zume, podendo
asearse con toalliñas...A auga é un desperdicio.
E así foi, a auga nese país non existía. A medida
que pasaba o tempo as plantas morrían, a xente enfermaba por non tomar auga, a
xente non se aseaba...Pero o rei era feliz, a el dáballe igual ter auga ou non,
el tíñao todo.
Un día soñando, o rei era un plebeo calquera, un
emporcallado, enfermo e nun lugar sen plantas. Logo tamén soñou que era
un neno de África sen nada para beber.
Cando espertou deuse conta de que a auga e a cousa máis importante do mundo e
non pode faltar custe o que custe. Nun mundo con auga vívese mellor, vívese
xenial, a auga é o que só piden os que por algunha razón non a poden ter.
Todo o mundo debería ter auga.
-Xa non volverei a prohibir a auga -dixo o rei
orgulloso pola súa decisión. Adriana
