REMATE



PARA RECORDO DE TODO O MEU ALUMNADO QUE PARTICIPOU NA REALIZACIÓN DESTE BLOG COAS SÚAS CREACIÓNS.






miércoles, 30 de octubre de 2013

DISCURSO DE MINISTRO

*Se eu fose Ministro de Educación diría a tod@s @s nen@s o seguinte discurso:
Deixarei e recortar os presupostos na Educación, ao contrario darei moito diñeiro aos Colexios Públicos para aprender ben, con bos libros, con bo material e , por suposto con boísimos profesores.
Tod@s @s nen@ poderán aprender ben e chegarán a ESO moi preparados.
Paseime coa lei LOMCE, pero iso non volverá a pasar. A Educación será moi boa dunha vez por todas. Arreglarei co meu diñeiro a Educación.
Que teñades unha boa xornada!
                                                                                ALEJANDRO


*Os nenos e as nenas de hoxe en día teñen que prestar atención no colexio e estudar moito xa que eles nos poden sacar da crise. Como? Pois facendo grandes cousas na vida. Por exemplo, un neno pode ser avogado, outro periodista, outo inventor ou eu que sei.... Pero, o que si sei e que poden chegar a ser grandes persoas. E xamais, xamais se rendan nos estudos. E que saiban que eu creo que seran grandes.
                                                                                    ICÍA


*Hoxe estamos aquí reunidos por nós e polos nosos fillos. Por eles faríamos o que sexa necesario e tamén pola súa Educación. Eu digo que queremos escola sen pagala e vos tamén.
@s nen@s se queren ser escritores, bombeiros,doutores, policias...deben traballar duro para conseguilo. A norma que piudo é que non haxa que pagar nos colexios públicos.
A nosa vida e a deles depende do traballo que fagan. Se queren ter unha casa grande con puscina, diñeiro e un bo traballo, teñen que traballar na escola.
A por elo nen@s! Sei que podedes. E por iso eu, agora estou aquí, non creades que eu non traballei de pequeno.
E así, acaba o meu discurso. Graciñas.
                                                                                  SARA


ASÍ PODRÍA COMENZAR .......

MI  BIOGRAFÍA

Nací el veinte de octubre del dos mil tres, en China. Cuando nací mi madre me dejó en la puerta de un orfanato, allí estuve hasta que una pareja de Vigo quiso adoptar a una niña. Esa niña era yo.

Cuando llegó el día conocí a mi nuevo padre y a mi nueva madre. Ya de paso, ellos conocieron a unas personas de España y se hicieron amigos.
Al llegar a Labacoya me conocieron todos mis demás familiares y nos fuimos a la casa de mis abuelos. Allí, mi abuela Carmen me dio un biberón sentada en el sofá. Mi padre siempre me lo recuerda.
De allí a unos días....
                                 Icía

lunes, 28 de octubre de 2013

HEI DE SABER.......

Hei de saber que para ter éxito na ESO é moi importante adquirir no 3º Ciclo de Primaria as seguintes cousas:
- Ter boa comprensión lectora cun bo ritmo ao ler. Entender o que lemos e saber interpretar os enunciados dos exercicios.
- Soltura no cálculo, é dicir, calcular lixeiros. Para conseguilo haberá que saber moi, moi ben as táboas de multiplicar e ser rápidos no calculo mental. Tamén leremos ben os problemas.
- Facer os traballos escritos sen faltas de ortografía, presentándoos de forma lóxica e ordenada. É importante escribir cun certa velocidade.
- Estudar. Non ter medo de aprender, dicir o que sabemos. Se non sabemos preguntar. Hai que ter bos hábitos de estudo, estar maduros. Sábese porque se organiza ben o traballo e fas o que che toca cada día.
- Ter un bo comportamento respectando aos profes e mailos compañeiros.
         UXÍA - ADRIÁN - IRINA -BRUNO

miércoles, 9 de octubre de 2013

AS NOSAS PREGUNTAS CURIOSAS

Se viñese ao noso cole un científico faríamoslle anha chea de preguntas....

Julio - Que pasa se dúas estrelas chocan?
Jorge - Como se fan as cousas táctiles?
Irina -Como podemos salvar o mundo?
Laila- Que pasaría se houbera dinosauros?
Bruno -  O goberno dos Estados Unidados ten corpos de 
              "aliens"?
Darla - Como é a vida dun científico?
Jonás - Como se formaron os mares?
... 

POEMA DE ICÍA

EU MIRO, TI VES...

Eu miro os montes 
que teñen árbores con flores.
Eu miro as casas
que teñen ventás.
Que podes mirar ti?
Sen ventás por onde mirar.
Que podes ver ti?
Sen ollos que vexan por ti.
Que podes tocar?
Sen mans, sen dedos, sen nada.
Pero, que podes ter ti?
Para escribir poemas así.
                             Icía Min